Gisteren was het na 2 weken van griep en kwakkelen, tijd voor de 2e mtb training. Eigenlijk was ik nog niet helemaal 100 procent in orde maar ik had ook genoeg van het thuiszitten.
Ik had me voorgenomen om het rustig aan te doen. Helaas (de mensen die mij een beetje kennen weten het al) kon ik het weer eens niet laten om gewoon mee te doen. Nou ja iets rustiger dan anders dan, maar hoe dan ook te hard als je je niet 100 voelt. De eerste training was 6 keer een berg(je) op rijden en via een lekkere afdaling weer lekker naar beneden. Ging wel aardig. Alhoewel als er op een gegeven moment een Wiebren langs komt blazen alsof je stil staat, dan weet je je plek ook weer.
Maar goed na deze oefening merkte ik dat ik weer eens te veel aan het doen was. Rare is dat mijn hartslag niet echt hoog kwam. Heb het idee dat het lichaam dan ook nog niet voldoende hersteld was. De ochtendpols was wel netjes 41 Ms morgens terwijl het de laatste tijd 49 was, dus wat dat beteft lijkt het dan wel weer goed. Vaag dus.
De tweede oefening werdt door Tijmen verzorgd. Dit was een techniek oefening. Iets wat we na mijn idee veel te weinig doen. Nu heb ik daar zelf niet zo'n probleem mee want dat gaat mij meestal wel aardig goed af (vind ikzelf dan :) maar ik zie wel een aantal leden die het zeker kunnen gebruiken. Erg leuk om te doen in ieder geval.
Verder viel mij op dat een aantal in de groep harder zijn gaan rijden. O.a. Erik is er zo een. hij komt veel beter mee dan de 2 jaar geleden. Ik merk dat ik redelijk mee kan komen met de groep, hoewel ik niet op de plek rij waar ik hoor (of vind dat ik hoor). De benen zijn wel minder krachtig geworden na 2 jaar verplichte rust maar dat komt wel weer. De wil is er in ieder geval en daar kan ik heel veel mee bereiken (hoewel de wil soms sterker dan het lichaam is, dat is dan weer de valkuil...)
Vandaag was het de vraag hoe ik me zou voelen. Gisteren was eigenlijk een test hoe het zou verlopen. Dat pakte wonder boven wonder heel goed uit. Voel me zelfs beterder dan gisteren. Wel een beetje moe en aardig wat honger....nee trek, honger kennen we hier niet.
Vandaag zelfs nog op de racefiets samen met mijn vriendin Marjolein (of eigenlijk vrouw, maar dat lijkt gelijk zo oud :) naar Eefde geweest onze dochter opgehaald. Was voor haar (Marjolein) ook weer de eerate keer op de fiets. Heerlijk 2 uur gefietst samen, lekker rustig. Ik hoop dat het lichaam deze stijgende lijn kan volhouden en dat ik ook af en toe aan de rem kan trekken waar nodig, dan kom ik hopelijk snel weer op mijn oude niveau (of misschien wel daar boven als ik eens goed naar mijn lichaam luister) Hoe dan ook dit heb ik weer en ben er erg blij mee, zeker nadat ik laatst weer ziek was want ik was bang dat ik weer terug bij af zou zijn. Maar zoals het er nu naar uit ziet had Wiebren gelijk, er heerste gewoon griep. Ben nog nooit zo blij geweest met 'gewoon' de griep :) :)
Reageer op dit artikel
Eerdere reactie(s):
Goed om te horen dat alles snor zit :-) Je fietste afgelopen donderdag goed mee voor iemand die 2 jaar weinig heeft gefietst, dus dat heeft zeker potentieel!