Na een lange tijd weggeweest te zijn met ongelukjes, griep en zielig zijn (ahum) was het voor mij eindelijk weer eens tijd een GOW te rijden. Ditmaal in Oldenzaal. Voor mij een bekend rondje alhoewel het dit jaar wel iets aangepast was. De start was over een stuk asfalt en dus erg snel. Niet mijn alle sterkste punt maar goed ik kwam redelijk van mijn plek. Al snel na de start was het zowel in het bosje als op het strand één chaos van valpartijen en duikelingen. Gelukkig hoorde ik er niet bij en was ik dat vandaag ook niet van plan. De planning was om eerst maar weer eens een griep en ongeluk vrije koers te rijden zonder directe prestaties. En niet helemaal leeg te rijden aangezien ik morgen ook nog een blubberloop heb.
Eenmaal aan de gang schakelde de fiets niet goed meer en schoot hij van de ene naar de andere versnelling (denk gevolg van het strandzand). Daarnaast kreeg ik bevroren hande wat ook al niet hielp met nauwkeurig schakelen. Gelukkig verdwenen beide problemen na een paar ronden en kwam ik zowaar in een lekere flow. Ik kon de een na de ander inhalen en dat gaf de burger moed. Het duurde niet lang of ik zat achter Freek de Boer, de concurent in de GOW waar ik dit jaar enkele keren voor en ook achter gefietst had. Na een paar ronden elkaar aftasten kon ik de taktiek voor deze koers opmaken. De planning was dan om de laatste ronde na de klim voluit te gaan. Een stuk wat mij zeker goed lag en ik ook elke keer met gemak naar Freek toe fietste (voor zover ik er niet al achter zat) Ik had eigenlijk weinig zin om de voorlaatste rondes kopwerk te doen en Freek was dit ook niet van plan. Daarmee zakte onze snelheid met gevolg dat clubmaat Simon ons kwam vergezellen.
Maar goed dat moest geen probleem zijn want mijn taktiek was onoverwinnelijk...dacht ik. Atse ten Brinke kwam ons voorbij zetten, wat op zich geen probleem was want ik had bij Atse geen bel gehoord voor de laatste ronde. Maar bij het passeren van de start/finish bleek het in één keer einde wedstrijd :( Weg planning...weg taktiek....weg goede plek. Gelukkig had Richard (die door een val was uitgeschakeld) Simon nog toegeschreeuwd om te gaan sprinten en pakte hij van ons drieën nog de beste plek. Ik had dit niet door en verwachte dus nog een ronde, helaas. Maar hulde aan Simon die toch maar even op zijn MTB ons zijn achterband kan laten zien, super gewoon!
Al met al een goede cross, beter dan ik in de planning had, maar jammer van de vroege finish. Gelukkig wel zonder griep of valpartij aan mijn kant.
Op naar morgen, op naar de blubberloop...
J
Reageer op dit artikel
Eerdere reactie(s):