Samsung Dublin Nightrun26-04-2015
Omdat wij dit jaar 6 1/4 jaar getrouwd zijn vond ik het een super excuus om stiekem een weekend naar Ierland te boeken. Voor degene die mij goed kennen die weten dat dit mijn/ons favoriete land is waar we zo'n beetje elk jaar ook heen gaan :) Ditmaal met z'n vieren, dus met de kids erbij. Die hebben we de andere keren thuis gelaten dus ik vond dat ze ook wel eens mee mochten.
Maar ik zou geen verslaafde hardloopnerd zijn als ik niet stiekem even zou hebben gekeken of er een wedstrijd was rond die tijd. En ja hoor laat ik nou mazzel hebben, er was een wedstrijd ;) En wel in Dublin, de plaats waar wij zelf ook zaten. En zelfs niet eens ver van het hotel af, zo'n 1 kilometer! Het was de Samsung Dublin Nightrun...ja je leest het goed een NIGHTrun. Nou ja nacht....late avond dan in ieder geval want de start was om 21:00 uur. Maar aangezien Ierland 1 uur achter loopt op ons voelde het als 22:00 uur aan.
Maar voordat het zover was waren we al enkele dagen in Dublin. Dat betekende dus zoals gewoonlijk lekker heeeeel veel lopen(wandelen dus in dit geval, met lopen bedoel ik meestal hardlopen :D ) En dat lopen was ook veel met 1 van de kinderen op de nek. Daarnaast lekker veel pubjes in voor een middag of avond eten met de bijbehorende Guinness. Ja ik weet het ik drink vrijwel nooit, maar als ik drink is het meestal Guinness, het Ierse bier nummer 1. En niet te vergeten de lekkere ontbijtjes met bacon & scrambled eggs, worstjes, broodjes, witte bonen in tomatensaus, gebakken tomaat, toetjes etc etc. Niet echt een standaard voorbereiding zoals ik gewend ben dus.
Vlak voor de start van de loop zat ik dan ook nog te twijfelen of ik zou gaan. Ik was echt moe en had net 1/2 uurtje mijn fish and chips op. Twijfel....twijfel...ach ik ga toch maar en ga gewoon genieten. Dus ik er gauw heen en ergens in de voorste delen van het startvak gaan staan. Nee niet helemaal vooraan want dan was ik die lange blanke die naast al die Kenianen zou staan....en ik heb zelfkennis genoeg om te weten dat ik daar niet thuis hoor. Dus ergens verdekt in het grote gros opgesteld.
Nadat het startschot viel wist ik eigenlijk al wat er zou gaan gebeuren.....ik kon mij toch niet inhouden en ja hoor ik liep gewoon zoals ik normaal ook een wedstrijd zou lopen. Zucht, af en toe wordt ik wel moe van mijzelf dat ik dat niet kan laten...
Ach eigenlijk liep het wel redelijk. Stond wel heel veel wind en de bruggetjes en vele bochten (zelfs 180 graden draaipunt) maakte het een niet snel geheel.
Bij kilometer 7 kreeg ik waar voor mijn geld want ik mocht 2 keer van de fish and chips gaan genieten. Man wat kwam dat spul omhoog en kreeg ik last van mijn maag zeg. Ik was genoodzaakt om mijn tempo met een paar seconden te laten zakken. Zoveel als toelaatbaar was ben ik wel blijven doorlopen en kwam tot mijn verbazing in 38:32 over de finish! Een nieuw PR voor mij! En dat in deze omstandigheden!
Ok de plek was "maar" 70e van de 5490 deelnemers, maar toch....ik was alleen al blij met mijn tijd. Als ik dit vandaag kon, dan moet er gewoon meer in zitten en zit ik in ieder geval op de goede we
Reageer op dit artikel
Eerdere reactie(s):