ach dan ook maar een gebroken ketting! Zondag was het weer eens zover. Lekker ingereden op het parcours en met een goed gevoel aan de start (nou ja wel met ongelooflijk koude handen)
Planning was om lekker hard van start te gaan zodat ik in ieder geval nog een klein beetje naar voren kwam voor de 1e bocht. Nog 1 minuut voor de start....nog 30 seconden....PANG!....we mogen gaan. Nu hard 
aanzetten en hard fietsen, uitademen komt daarna wel. Maar nee hoor, zover mocht het niet komen. Ik zet aan en ....knap ketting doormidden. Waaaaarrrrgh!!! #@#$$!! (even de frustratie eruit....) Dat de ketting zo sterk is als de zwakste schakel is nu wel heel letterlijk.
Wat heb ik dit seizoen toch. Waarom ga ik in vredes naam nog starten? Ik had eerst besloten niet te gaan vanwege mijn rug. Maar aangezien die (in het dagelijkse doen) redelijk goed aanvoelde toch besloten om te gaan. Zeker omdat het redelijk snel parcours was en ik ook niet te veel krachten voor mijn rug verwachtte. Het enige wat ik verwachte is dat ik wel weer eens ergens wat pech zou krijgen. Goh ik begin er al aan te wennen. Eerlijk gezegd frustreerd het wel behoorlijk, maar goed.
Rest van de dag foto's wezen maken en op een post gestaan samen met Marjolein. Gelukkig een erg mooie cross om te kijken (hoe kan het ook anders, hij is van onze eigen club)
Aankomende zondag laatste herkansing voor de GOW. Ditmaal in Aalten. Zal alles (zoals elke wedstrijd) goed controleren en dan maar afwachten welke pech mij deze keer weer staat te wachten....zucht.
J
Reageer op dit artikel
Eerdere reactie(s):