Sterren dansen op het ijs14-12-2008
Ik neem mijn woorden van gisteren terug. Waar het gisteren nog een lekker mooi strak en een beetje mul was, was het vandaag één harde zooi. Het akkerland wat gisteren juist zo mooi was om de wortel stroken te ontwijken en tevens kans gaf om ruim in te halen was nu een hobbelpad waarbij je maar beter op de vlakke stroken kon blijven die ook nog eens in 1 strook eindigde.
Nadat de masters klaar waren was het tijd voor ons om te starten. Ik had 's 
ochtends nog de opmerking gemaakt dat de masters het parcours mooi glad zouden rijden voor ons. Dat hadden ze iets te letterlijk opgenomen, glad was het zeker. De bochten en beklimmingen waren op sommige plekken gewoon een ijsbaan. Maar goed, het was dus bijna tijd voor de start.
Nadat het startschot was gevallen was het volle bak rechtuit en met z'n allen het bos in. Omdat ik vandaag niet teveel risico wou nemen heb ik (achteraf) te veel plekken laten schieten met het voorzichtig doen. Dit mede door de harde stukken die er overal lagen. Nu had dit direct een nadeel bleek al snel. Er was weinig plek om goed in te halen. Ik zat de eerste ronde achter Ivo te Kiefte, mijn concurent van vorig jaar maar waar ik dit jaar elke keer nog (een eind) voor heb mogen eindigen. Ivo kon duidelijik zijn draai niet vinden en stuurde (voor zijn doen) erg slecht. Op een lang stuk in het bos kon ik er (een beetje lomp) langsheen steken. Wel was het donders oppassen met alle boomstronken die er lagen. Ik kon er gelijk nog een aantal inhalen en kon ik een tevens een gat trekken...op Ivo na. Die bleef als sticker aan mij plakken. Even nog het idee dat hij met zijn ruige lange haren in mijn derailleur vast zat zo dicht als hij de hele tijd achter mij bleef. Samen trokken we op en ik kon gelukkig op de lange stukken goed versnellen. Helaas was dit niet genoeg om hem kwijt te raken en hoorde ik zelfs achter mij Ivo zeggen "ik ben er nog hoor". Shit, hij is echt sterk vandaag en blijkbaar keek hij het kunstje van mij af (zei hij na de wedstrijd zelf ook aan mij) want nu reed hij ineens wel een stuk technischer. We kregen samen Jeroen in het zicht en fietsen er samen naar toe. Bij start/finish werd de laatste ronde voor de junioren afgeroepen en ineens stoof Ivo mij voorbij, denkende dat het onze laatste ronde was. Gauw in het wiel proberen te komen en gelijk sloeg het noodlot tot 2 maal toe. In een wortelbochtje rammeld mijn ketting er af waardoor ik de aansluiting met Ivo verlies en 100 meter later komt mijn lens achter mijn oog. Op zich kan je daar wel om doorrijden maar het kijkt nogal lastig, zeker op de technische stukjes. Na 1 ronde komt mijn lens gelukkig weer terug en kan ik weer vol gas gaan. Ivo en Jeroen komen weer in zicht maar samen naaien ze elkaar zo op zodat ik maar even op ze in kan lopen en ze uiteindelijk met een afstand over de streep moeten laten gaan. Tussen Jeroen en Ivo wordt het nog wel een sprint die Jeroen kan winnen.
Net als vorige week weer erg last van mijn rug tijden en na de wedstrijd. Ik loop nu ook een beetje krom door het huis. Marjolein heeft mij al een massage beloofd vandaag, dus hopelijk wordt het dan beter zodat ik morgen minder last er van heb, alhoewel Nijverdal met het klimmen voor mij altijd een rugbreker is....
Nou al weer niet de plek waar ik wou eindigen. Misschien moet ik toch weer wat ruiger gaan rijden. OK ik ben de laatste wedstrijden niet meer onderuit gegaan maar door het subtielere rijden kost het me ook plekken heb ik het idee. Morgen gewoon lomp hard starten en maar zien waar we eindigen.
Een wedstrijd win ik wel elke week met gemak en dat is het schrijven van een verslag op de site. (alhoewel dat geen wedstrijd is hoor) Ik ben ook wel eens benieuwd hoe anderen het hebben ervaren. Ik zag Simon op zijn nieuwe fiets zitten dus hopelijk kunnen we lezen hoe die bevalt. Maar hij is niet de enige die ik bij de wedstrijden zie. De RTV is daar in ieder geval goed vertegenwoordigd, nu nog op de site.....
J
Reageer op dit artikel
Eerdere reactie(s):