Bergrace Rozendaal 2008 01-04-2008

Na een lange tijd klussen in huis was het voor mij weer voor het eerst om weer eens een wedstrijd te rijden. Dit keer Rozendaal, de eerste wedstrijd van de Bergrace trilogie. Altijd erg mooie wedstrijden, goed georganiseerd en een leuk sfeertje. Door het klussen vrijwel geen tijd voor trainen gehad. Alleen een paar keer geluk gehad om op de fiets na een verjaardag te gaan bijvoorbeeld van mijn ouders in Eefde of schoonzus en zwager in Zwolle. Pak je toch nog een paar kilometer mee.

Bij opstaan zag het weer er erg lekker uit. Zonnetje buiten en warm genoeg om in t-shirt te lopen. Alvast de spullen buiten klaargezet want teammaatje Garjo kwam mij oppikken en samen zouden we richting Rozendaal gaan. Tegen de tijd dat Garjo er bijna aankwam begon de lucht een beetje te betrekken. Voor de zekerheid ook de lange kleding en wat extra droge, warme kleding voor na de tijd meegenomen. Dit bleek dan ook niet overbodig. Eenmaal op de snelweg begon het al te regenen en bij aankomst bleef het regenen. Toch maar ff gauw naar de inschrijving. Gelukkig in een tent, want eenmaal binnen begin het echt te hozen! De 150 minuten race die op dat moment bezig was toverde het parcours binnen luttele seconden om in een modderpoel!

                                 

In de tent troffen we ook Geekparts.nl teammaat Rick. Teammaatje Tijmen was deze dag helaas ziek en had zich dan ook 's ochtends afgemeld. Wel had Rick iemand anders in de teamkleding gestopt. Namelijk Rob, een vriend van Rick. Het zou voor hem deze dag de eerste race worden.

Na de inschrijving ff het parcours verkend. Erg glad, modderig en zwaar. Maar eens kijken wat het wordt.

Gelukkig stond ik bij de start redelijk vooraan, waardoor je niet bij de eerste beste heuvel van de fiets af hoeft. Vlakbij mij stonden ook Garjo en Rick. Helaas moest Rob achteraan staan door de late inschrijving. Ik gok dat er ergens tussen de 250 en 300 deelnemers waren, maar exact weet ik het niet. Na het startschot met z'n allen een weg omhoog en binnen 10 seconden was ik compleet doorweekt van de modder. Op zich niet echt een probleem maar met lenzen is het alijd oppassen dat je geen kloet achter de lens krijgt, wat mij dus wel gebeurde :(

Voor mij in zicht had ik Garjo en daarvoor Rick. Garjo zag ik al bijna onderuit gaan op het gladde pad, maar zoals het hoort herstelde hij zich gelukkig goed.

Na enige tijd kon ik hem inhalen en zat ik gelijk ook achter Rick, die duidelijk ook niet zijn dag had. Na eventjes meegereden te hebben kon ik ook hem achter mij laten. Ondanks de gladheid en de modder ging het eigenlijk best lekker. Of misschien wel dankzij dat. Ik kwam langzaam maar zeker daardoor steeds meer in mijn sas. Een beetje modderploegen licht mij altijd wel, in ieder geval qua lol-gehalte :D

Wat ook aan de lol meehielp was de nieuwe bike waar ik op reed. De Giant Anthem 0, een full suspension ATB. Hiervoor had ik een Focus. Mooi fietsje maar een Russisch slagschip om op te rijden. Zolang ik al mountainbike, rij ik al op Giant. De uitstap na Focus was dus een eenmaal maar nooit meer actie. Heb extra een kleiner frame genomen zodat het een lekker compact handelbaar fietsje is geworden (op de oneindige zadelpen na dan)

Maar goed, de wedstrijd ging onder tussen lekker verder en ik kon de een na de ander inhalen. Uiteindelijk begon ik toch echt wel op te raken en zo af en toe begon het een beetje zwart voor de ogen te worden. Ik denk toch een gevolg van te weinig trainen en wel koppig doorfietsen. Gelukkig was de finish in zicht en kon ik goed eindigen. Met een 64e plek overall (van de 206 mensen die hem hebben uitgereden) en 16e plek (van de 62) in mijn leeftijdscategorie kan ik best leven. Hopelijk de komende tijd een hoop trainen en dan de volgende van de Bergrace trilogie in Arnhem (met de gave trap!) een nog beter resultaat.

Teammaat Rick werd knap 79e en net daar achter Garjo 86e. Rob kon zijn eerste race helaas niet helemaal uitrijden en moest op het einde dan ook opgeven. Maar eerlijk is eerlijk, hij heeft het zeker niet slecht gedaan. Ik heb het parcours er zelf nog nooit zo zwaar bij zien liggen. Een applausje is het dus wel waard voor hem en hoop dan dat hij niet zo'n tegenvaller heeft gehad dat hij in Arnhem niet meer durft te komen.

J

Reageer op dit artikel<----

Eerdere reactie(s):